Pielęgniarstwo

WYDZIAŁ NAUK O ZDROWIU

6 semestrów, tryb stacjonarny,
2452 godzin zajęć teoretycznych – odbywających się w czwartki, piątki, soboty, (sporadycznie niedziele),
2300 godzin zajęć praktycznych i praktyki zawodowej – realizacja wg harmonogramu dostosowanego do potrzeb studentów pracujących.

Sylwetka zawodowa absolwenta kierunku Pielęgniarstwo

Absolwent studiów zawodowych na kierunku pielęgniarstwo uzyskuje tytuł licencjata w zakresie pielęgniarstwa. Przygotowanie zawodowe wymaga od absolwentów kierunku pielęgniarstwa rzetelnej wiedzy zawodowej, ze szczególnym uwzględnieniem problemów związanych z profilaktyką, promocją zdrowego stylu życia, opieką w chorobie i niepełnosprawności oraz udzielaniem fachowej pomocy doraźnej.

Przejdź do rekrutacji

tel. 55 615 13 73

email: rekrutacja@psw.kwidzyn.edu.pl

Wykaz placówek, w których studenci pielęgniarstwa mogą odbywać praktyki zawodowe:

W wyniku kompleksowego kształcenia absolwent kierunku pielęgniarstwa będzie posiadać:

• wiedzę w zakresie nauk medycznych, pielęgniarskich, społecznych,

• umiejętność pomagania jednostce, rodzinie, grupie społecznej w osiąganiu pełni możliwości fizycznych, społecznych w środowisku zamieszkania, pracy i nauczania,

• umiejętność sprawowania profesjonalnej opieki pielęgniarskiej nad osobą, rodziną, grupą społeczną, opartą na zasadach etyki i holistycznego postrzegania człowieka,

• umiejętność inicjowania i wspierania działań społeczności lokalnych na rzecz zdrowia.

Rolę pielęgniarki wyznaczają funkcje, w ramach których absolwent będzie przygotowany do:

I. Świadczenia opieki zdrowotnej oraz zarządzania nią poprzez:

• określanie zapotrzebowania na profesjonalną opiekę oraz jej zakres i charakter;

• ułatwianie odbiorcy usług wejście w rolę pacjenta;

• planowanie i realizowanie opieki pielęgniarskiej, z uwzględnieniem metody procesu pielęgnowania i priorytetów opieki;

• dobieranie sposobów i technik realizowania działań uwzględniając warunki i miejsce realizowania opieki, ocenę stanu pacjenta, w tym jego samodzielności; pomoc człowiekowi w utrzymaniu zdrowia oraz rozwiązywaniu problemów mogących wynikać z jego indywidualnej reakcji na stosowane metody diagnozowania, leczenia, rehabilitacji;

• uczestniczenie w stwarzaniu najbardziej optymalnych warunków do podtrzymywania biologicznych funkcji życiowych;

• pomoc w wykonywaniu (lub wykonanie za pacjenta) tych czynności życia codziennego, które gwarantują pacjentowi komfort oraz satysfakcję w sferze biologicznej, psychicznej i społecznej w relacji ze środowiskiem;

• przygotowanie osoby z najbliższego otoczenia pacjenta do podtrzymywania i zabezpieczania funkcji życiowych, zapewnienia komfortu życia codziennego, promowania zdrowia, profilaktyki, stosowania zaleconej metody terapii, rehabilitacji;

• komunikowanie się z osobami powierzonymi opiece oraz zespołem terapeutycznym;

• pomoc pacjentowi w dostępie do informacji dotyczących jego osoby, stanu, planowanych działaniach pielęgniarskich;

• przygotowanie pacjenta do samoopieki i współdziałania w procesie pielęgnowania;

• motywowanie osób niepełnosprawnych do udziału w leczeniu i rehabilitacji;

• stwarzanie warunków godnego umierania i uczestniczenie w opiece terminalnej;

• konsultowanie z zespołem terapeutycznym swoich wniosków i spostrzeżeń na temat pacjentów;

• korelowanie działań terapeutycznych z innymi działaniami leczniczo-rehabilitacyjnymi;

• wykorzystanie standardów pracy pielęgniarki w świadczeniu opieki pielęgniarskiej;

• zachowanie tajemnicy zawodowej;

• przestrzeganie zasad etyki zawodowej;

• udzielanie pierwszej pomocy przedlekarskiej w stanach zagrożenia życia i zdrowia uwzględniając jej specyfikę i kolejność postępowania;

• uwzględnianie tradycji zwyczajowych wynikających z przynależności pacjenta do określonego narodu, grupy etnicznej, kręgu kulturowego, religii;

• pomoc w kształtowaniu poczucia wolności wyboru, ciągłego rozwoju, wartości przydatności, współdecydowania, bycia potrzebnym dla rodziny i społeczeństwa;

• organizowanie i podtrzymywanie bezpiecznego środowiska pracy własnej, współpracowników i personelu pomocniczego zgodnie z wymogami bhp i ppoż. oraz ekologicznymi;

• dokumentowanie wszystkich etapów procesu pielęgnowania i wykorzystywanie tych informacji do oceny świadczonej opieki

• wykonywanie czynności administracyjnych wynikających z toku pracy w tym posługiwanie się komputerem.

II. Promocji i edukacji zdrowotnej poprzez:

• współpracę z osobami i instytucjami działającymi na rzecz zdrowia indywidualnych osób, grup społecznych, całego społeczeństwa;

• współpracę z pacjentem, jego rodziną i środowiskiem, grupami wsparcia działającymi na rzecz zdrowia;

• propagowanie zachowań prozdrowotnych i stylu życia wspierającego zdrowie, wykorzystywanie wzorów osobowych do działań motywacyjnych;

• uczestniczenie w stwarzaniu odbiorcom usług, przebywającym w różnych środowiskach, warunków do zachowań prozdrowotnych i realizowania stylu życia wspierającego zdrowie;

• doradzanie ludziom w sprawach dotyczących zdrowego stylu życia;

• uczestniczenie w zdrowotnych kampaniach;

• kształtowanie u pacjenta poczucia odpowiedzialności za własne zdrowie;

• dobieranie i stosowanie form i metod skutecznego motywowania pacjenta do podejmowania działań prozdrowotnych w odniesieniu do siebie, najbliższych i środowiska;

• oddziaływanie psychopedagogicznie na drugiego człowieka w zakresie wykonywania zadań zawodowych zgodnie z etyką zawodową pracowników ochrony zdrowia;

• rozpoznawanie postawy pacjenta wobec własnego stanu, wobec ludzi i instytucji sprawujących opiekę;

• uczenie pacjenta nawiązywania i podtrzymywania kontaktów społecznych, mimo ograniczenia sprawności;

• rozpoznawanie czynników zagrożeń ich mechanizmów i zasięgu działania oraz wdrażanie właściwego postępowania;

• współpracę z osobami i instytucjami realizującymi programy profilaktyki chorób uznanych za problemy społeczne;

• współpracę z pacjentem i jego rodziną w zapobieganiu lub ograniczaniu ryzyka wystąpienia choroby i/lub powikłań;

• zapoznanie z czynnikami ryzyka, przygotowanie do prowadzenia samoobserwacji, do postępowania w sytuacjach objawów zagrożenia życia i zdrowia i likwidowania czynników ryzyka;

• uświadomienie i przekonywanie pacjenta i/lub jego najbliższych o konieczności systematycznego zgłaszania się na badania profilaktyczne oraz bilansowanie zdrowia;

• realizowanie działań zapobiegających powstawaniu powikłań w wyniku preferowanego przez pacjenta stylu życia, stosowania metod diagnozowania i terapii;

• podnoszenie świadomości i kultury ekologicznej społeczności lokalnej.

III. Działania w roli uczestnika zespołu opieki zdrowotnej poprzez:

• współdziałanie w uzyskaniu przez pacjenta niezależności i kształtowanie umiejętności radzenia sobie w zmienionej sytuacji życiowej powstałej z przyczyn rozwojowych, choroby, urazu o charakterze fizycznym, psychicznym, społecznym;

• udzielanie pomocy przedlekarskiej osobie poszkodowanej w takich sytuacjach jak: utrata przytomności, nagłe zatrzymanie krążenia, krwawienia, krwotoki, obrażenia termiczne, ukąszenia, złamania, tonięcie, rany, poród uliczny;

• współpracę z zespołem terapeutycznym w procesie diagnozowania i terapii:

– wykonywanie i udokumentowanie pomiarów podstawowych czynności życiowych (tętna, ciśnienia tętniczego krwi, oddechów, ciepłoty ciała);

– pobieranie materiałów do badań laboratoryjnych, ich oznaczanie i transportowanie (krew, mocz, kał, wydzieliny, treść żołądka i dwunastnicy);

– pomoc w wykonywaniu wlewów, wziernikowań i nakłuć jam ciała oraz badań radiologicznych

– wykonywanie prób śródskórnych, testów na poziom glukozy we krwi;

• wykonywanie działań i zabiegów określonych w planie terapii ustalonych przez zespół terapeutyczny:

– farmakologicznej – podawać leki przez przewód pokarmowy (doustnie, doodbytniczo), poprzez układ oddechowy, do jam ciała, na skórę, dotkankowo (podskórnie, domięśniowo, dożylnie),

– dietetycznej – stosować obowiązujące zasady żywienia pacjenta, uwzględniając jego stan, zalecenia dietetyczne, upodobania, sytuację życiową pacjenta,

– zabiegowej – wykonać działania i zabiegi wynikające z ustalonej przez zespół terapeutyczny metody terapii;

• unikanie powodowania urazów jatrogennych, być zdolnym do właściwej oceny własnych działań;

• nawiązywanie z podmiotem opieki skutecznego kontaktu tonizując jego stan emocjonalny, reagowanie na zachowania werbalne i niewerbalne, dostrzeganie problemów biopsychospołecznych;

• obserwowanie i prawidłową: ocenę, interpretację reakcji pacjenta w czasie wykonywanych czynności;

• posługiwanie się obserwacją i rozmową psychologiczną w zbieraniu danych o pacjencie;

• prawidłowo podejmowane decyzje w stanach wymagających szybkiej reakcji, a związanych ze specyfiką zawodu;

• kierowanie się ogólnymi zasadami postępowania, zasadami etyki ogólnoludzkiej i zasadami etyki zawodowej pielęgniarki;

• działanie na rzecz humanizacji stosunków społecznych w procesach terapeutycznych;

• rozpoznawanie podmiotu opieki indywidualnie, holistycznie na tle środowiska, w którym żyje, w zdrowiu, zagrożeniu zdrowia, chorobie, niepełnosprawności, umieraniu;

• wykonywanie zabiegów usprawniających funkcje biologiczne, psychiczne i społeczne zgodnie z ustalonym przez zespół terapeutycznym programem (gimnastyka oddechowa, ćwiczenia bierne i czynne kończyn, ćwiczenia w ramach wczesnej mobilizacji ruchowej, ćwiczenie samoobsługi, elementy terapii zajęciowej

• wskazywanie celów, środków i warunków realizacji rehabilitacji leczniczej, psychicznej, społecznej i zawodowej;

• włączanie rodziny w proces rehabilitacji, nauczenie jej działań rehabilitacyjnych;

• łagodzenie negatywnych odczuć pacjentów, stresu, lęku związanego z bolesnymi i przykrymi zabiegami;

• rozwijanie u człowieka z trwałą lub czasową utratą zdrowia motywacji i zdolności do samodzielnego życia.

IV. Rozwoju praktyki pielęgniarskiej, krytycznego myślenia i badań naukowych poprzez:

• analizowanie, uogólnianie i upowszechnianie własnych doświadczeń zawodowych;

• wykorzystanie w praktyce wyników badań własnych i badań naukowych prowadzonych przez innych;

• korzystanie z fachowego piśmiennictwa i innych źródeł informacji;

• ocenę wyników pracy, wprowadzać modyfikacje do planu działania i stosowanych technik;

• orientowanie się w perspektywach rozwoju zawodu;

• współuczestniczenie w procesie kształcenia adeptów do zawodu;

• uczestnictwo w różnych formach doskonalenia zawodowego pielęgniarek;

• dostrzeganie związku pomiędzy poziomem wiedzy i umiejętnościami a jakością pracy;

• stosowanie właściwego nazewnictwa zawodowego.

• znajomość istoty pielęgniarstwa i pielęgnowania, wybranych teorii pielęgnowania,

• znajomość ról i funkcji pełnionych przez pielęgniarki, wynikających z nich zadań zawodowych i kompetencji pielęgniarki;

• stosowanie procesu pielęgnowania jako podstawowej metody organizacji pracy, realizowanej w myśl wybranej teorii pielęgnowania i przy uwzględnieniu określonego modelu organizacji opieki;

• rozumienie i interpretowanie wiedzy z zakresu nauk medycznych, wiązanie w całość elementów tej wiedzy i wykorzystywanie do sprawnego rozwiązywania problemów natury zdrowotnej i wykonywania zadań zawodowych;

• kompleksowe wykorzystywanie wiedzy z dziedziny nauk humanistycznych w celu należytego poznania człowieka i jego środowiska;

• wykazywanie wpływów zmieniających się potrzeb zdrowotnych społeczeństwa, warunków i czynników społecznych na rozwój zawodów medycznych jako profesji, nauki;

• posługiwanie się niezbędnym zasobem wiedzy do samodzielnego określania stopnia zagrożenia zdrowia;

• gromadzenie i analizowanie danych o pacjencie, niezbędnych do formułowania problemów zdrowotnych pacjenta, planowania, realizowania i oceny świadczonej opieki pielęgniarskiej wykorzystując zdobytą wiedzę;

• dokumentowanie swoich działań, wykorzystując zgromadzone informacje do oceny prowadzonych działań, podnoszenia ich jakości oraz do prowadzenia badań naukowych.

W zakresie postaw absolwent Powiślańskiej Szkoły Wyższej prezentuje:

w stosunku do pracy:

szacunek, obowiązkowość i odpowiedzialność, zdyscyplinowanie, samodzielność, szybkość i trafność w podejmowaniu decyzji w sytuacjach trudnych, dbałość o stanowisko pracy i powierzony sprzęt, dbałość o prestiż zawodu.

wobec innych ludzi:

szacunek dla życia, poszanowanie godności człowieka – jego praw i wartości, kulturę osobistą, opiekuńczość i gotowość niesienia pomocy, życzliwość i altruizm, uczciwość, dobroć, współodczuwanie, tolerancję, odwagę cywilną, łatwość nawiązywania kontaktów.

wobec samego siebie:

samokontrolę, samodzielność, poczucie własnej godności, wartości, krytycyzm, samokształcenie przejawiające się w dążeniu do podnoszenia kwalifikacji i aktualizacji wiedzy.

Sprawdź:

Praktyczny wizerunek kształcenia

dr hab. Bogumiła Kiełbratowska prof. PSW

Bogumiła Kiełbratowska z zawodu jest położną. W roku 2002 zdobyła tytuł Międzynarodowego Dyplomowanego Konsultanta Laktacyjnego i od tamtego czasu profesjonalnie zajmuje się doradztwem laktacyjnym. Ponieważ od wielu lat pasjonuje się nowoczesnym położnictwem, jej ścieżka zawodowa poszła właśnie w tym kierunku i postanowiła pomagać innym kobietom, dla których macierzyństwo jest nie tylko błogosławieństwem, ale również zagadką. Bogumiła Kiełbratowska, która traktuje swój zawód również jak hobby, dokłada wszelkich starań, aby każda pacjentka mogła w pełni cieszyć się macierzyństwem, poznając wszelkie jego uroki. Indywidualne podejście do ludzi pozwala jej na stworzenie miłej atmosfery, aby żadna z pań nie czuła się niekomfortowo. Satysfakcję i energię przy wykonywanym zawodzie Pani Bogumiła czerpie między innymi z pracy ze studentami oraz uczestnikami szkół rodzenia, z którymi może się podzielić swoją wiedzą, doświadczeniem oraz pasją. Jej profesji przyświeca myśl, że poród, połóg oraz ciążą są naturalnymi wydarzeniami w życiu każdej kobiety, które otacza magiczny czas oczekiwania. Tą właśnie maksymą pragnie nie tylko realizować siebie, ale również zarażać innych.

dr Marzena Barton, prof. PSW

Doktor nauk o zdrowiu. Licencjat pielęgniarstwa. Magister Wydziału Pedagogiki i Psychologii. Od 1.06.2014 – Dyrektor ds. pielęgniarstwa w Szpitalu Specjalistycznym w Kościerzynie. Członek kadry dydaktycznej: WSG Bydgoszcz, KCE Vademecum oraz Externus w Kościerzynie, Członek Samorządu Zawodowego Pielęgniarek i Położnych OIPIP w Gdańsku. Brała udział w pracach wielu organizacji (towarzystw, stowarzyszeń, działaniach samorządu zawodowego itp.) działających na rzecz rozwoju praktyki pielęgniarskiej. Autorka licznych publikacji i książek.

dr n. med. Mariusz Czaja prof. PSW

Od 2001 r. jest ordynatorem Oddziału Pediatrycznego w Szpitalu Polskim w Sztumie. Dyplom lekarza medycyny uzyskał na Wydziale Lekarskim Gdańskiej Akademii Medycznej w 1981 r. Pracował w Zakładzie Patomorfologii w Wojewódzkim szpitalu Zespolonym w Gdańsku. W 1984 r. uzyskał I stopień specjalizacji z zakresu patomorfologii. W 1988 r. uzyskał I stopień specjalizacji w zakresie chorób dzieci, a w 1995 r. tytuł specjalisty chorób dzieci. W 2005 r. Rada Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Gdańsku nadała mu tytuł doktora nauk medycznych.

dr n. med. Krzysztof Szyszko

Absolwent Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Gdańsku. W 1991 r. ukończył specjalizację II stopnia z chirurgii ogólnej oraz specjalizację II stopnia z chirurgii onkologicznej w 1997 r. Współpracuje m.in. z Poradnią Onkologiczną Szpitale Pomorskie, Poradnią Onkologiczną i Oddziałem Chirurgii w szpitalu Polskim S.A. w Sztumie, Poradnią Onkologiczną w Szpitalu Zdrowie w Kwidzynie, Poradnią Onkologiczną w NZOZ Invicta w Gdańsku. W 2012 r. otrzymał Certyfikat Zaufania Pacjentów w Ogólnym Plebiscycie Medycznym „Laur Pacjenta 2012”.

mgr Marzena Mrozek

Absolwentka kierunku pielęgniarstwa. Od 2018 jest prezesem Szpitala Specjalistycznego w Kościerzynie. W latach 2006 – 2009 zajmowała stanowisko dyrektora w Szpitalu Rehabilitacyjnym i Opieki Długoterminowej w Tczewie. W latach 2009 – 2015 była wiceprezesem w Szpitale Tczewskie S.A. w Tczewie . W okresie od roku 2015 do 2017 była prezesem w Szpitalach Tczewskich S.A. w Tczewie. W roku 2017 zajmowała stanowisko dyrektora ds. Pielęgniarstwa, Szpitalach Tczewskich S.A. w Tczewie. W latach 2017-2018 pracowała jako Dyrektor Departamentu zdrowia UMWP.

mgr Marzena Olszewska – Fryc

Absolwentka Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego na kierunku pielęgniarstwo. W 2010 r. ukończyła specjalizację epidemiologiczną uzyskując tytuł specjalisty. Absolwentka studiów podyplomowych na kierunku zarządzanie w służbie zdrowia na Uniwersytecie Gdańskim, na kierunku zarządzanie podmiotami leczniczymi przekształconymi w spółki prawa handlowego w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie oraz na kierunku prawo medyczne na Uniwersytecie Gdańskim. Jest wiceprzewodniczącą Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych w Gdańsku oraz Dyrektorem ds. Pielęgniarstwa i Organizacji Opieki w Copernicus Podmiot Leczniczy Sp. z o.o.

mgr Piotr Janiewicz

Opiekun koła naukowego NursMed, działającego przy PSW. Absolwent kierunku pielęgniarstwo na Akademii Medycznej w Gdańsku. Ukończył studia podyplomowe z Arteterapii w Gdańskim Uniwersytecie Medycznym. Ukończył kursy specjalistyczne, tj. leczenie ran, wykonanie i interpretacja zapisu elektrokardiologicznego, zarządzanie opieką zdrowotną dla kadry kierowniczej średniego szczebla. Ukończył także wiele kursów doszkalających, szkoleń oraz warsztaty dla trenerów Międzynarodowej Klasyfikacji ICNP. Od 1 sierpnia 2017 r. Dyrektor ds. pielęgniarstwa w Szpitalu Zdrowie w Kwidzynie.

mgr Marcin Suchoparski

Pracownik Szpitala Powiatowego w Golubiu – Dobrzyniu na Izbie Przyjęć oraz Zespołu Ratownictwa Medycznego. Ukończył Pielęgniarstwo w Elbląskiej Akademii Humanistyczno – Ekonomicznej w Elblągu oraz kierunek Pielęgniarstwo i Ratownictwo Medyczne w Powiślańskiej Szkole Wyższej. Obecnie prowadzi zajęcia z zakresu Pierwszej Pomocy w szkołach. Współzałożyciel grupy stowarzyszenia pomagającego rodzinom dzieci niepełnosprawnych. Autor książki ZROZUMIEĆ AUTYZM.