Pielęgniarstwo pomostowe – Studia licencjackie w Kwidzynie

Pielęgniarstwo to jeden z kierunków studiów licencjackich w Powiślańskiej Szkole Wyższej w Kwidzynie, Gdańsku, Toruniu i Kościerzynie.

W zależności od profilu ukończonej szkoły średniej, przewiduje się od 2 do 3 semestrów nauki.

W ramach studiów pomostowych na kierunku Pielęgniarstwo organizowane jest kształcenie praktyczn, czyli praktyki zawodowe, na poczet których można też zaliczyć udokumentowany staż zawodowy.

Absolwent kierunku Pielęgniarstwo w Powiślańskiej Szkole Wyższej uzyskuje tytuł licencjata oraz kompleksowe przygotowanie do wykonywania pracy w zawodzie.

Ma rzetelną wiedzę związaną z profilaktyką zdrowotną, promocją zdrowego stylu życia, udzielania podstawowej opieki zdrowotnej osobom chorym i niepełnosprawnym oraz udzielenie fachowej pomocy doraźnej w nagłych przypadkach.

Dzięki ukończeniu studiów otworzą się przed nim nowe możliwości zatrudnienia na stanowiskach medycznych, na których wymagane jest wyższe wykształcenie zawodowe. To oczywiście oznacza także dalszy rozwój i lepsze warunki finansowe.

Sylwetka absolwenta studiów pomostowych

Po ukończeniu studiów pomostowych na kierunku Pielęgniarstwo absolwent będzie miał wiedzę z zakresu nauk medycznych, społecznych i pielęgniarskich. Dzięki temu będzie mógł pomagać pojedynczym osobom, rodzinom czy większym grupom osób w osiągnięciu przez nich pełni możliwości fizycznych i społecznych w swoim środowisku, czyli miejscu zamieszkania, pracy lub nauki. Ponadto będzie przygotowany do sprawowania opieki pielęgniarskiej nad osobą, rodziną czy grupą osób, w zgodzie z zasadami etyki i holistycznego postrzegania człowieka. Będzie też mógł inicjować i wspierać społeczne działania na rzecz zdrowia. Absolwent pomostowych studiów pielęgniarskich może podjąć zatrudnienie w szpitalu, przychodni, sanatorium, hospicjum, domu pomocy społecznej, zakładach pielęgnacyjno-opiekuńczych i opiekuńczo-leczniczych, a także przedsiębiorstwach podmiotu leczniczego oraz publicznych i niepublicznych zakładach opieki długoterminowej. Oprócz tego w ramach zawodu pielęgniarskiego absolwent będzie przygotowany do świadczenia opieki zdrowotnej i zarządzania nią poprzez:

• określenie zapotrzebowania na profesjonalną opiekę zdrowotną oraz jej charakter,
• ułatwienie odbiorcy usług wejście w rolę pacjenta,
• planowanie i realizowanie opieki pielęgniarskiej z uwzględnieniem metody procesów pielęgnowania oraz priorytetów tejże opieki,
• dobieranie odpowiednich technik działań dopasowanych do stanu zdrowia pacjenta, poziomu jego samodzielności oraz warunków i miejsca realizacji opieki; obejmuje także pomoc pacjentowi w utrzymaniu zdrowia i rozwiązywania problemów wynikających z jego reakcji na przyjętą formę diagnozowania, leczenia czy rehabilitacji,
• branie udziału w stworzeniu jak najlepszych warunków do podtrzymywania biologicznych funkcji życiowych u pacjenta,
• pomoc w wykonywaniu przez pacjenta lub wyręczając go z czynności życia codziennego wpływających na komfort i satysfakcję w sferze biologicznej, psychicznej oraz społecznej,
• przygotowanie osoby z najbliższego otoczenia pacjenta do wykonywania działań mających na celu podtrzymywanie i zabezpieczanie funkcji życiowych oraz komfortu życia codziennego, a także promowania zdrowia, profilaktyki, stosowania zaleconej metody terapii lub rehabilitacji,
• komunikację z osobami powierzonymi opiece oraz zespołem terapeutycznym,
• pomaganie pacjentowi uzyskać dostęp do informacji dotyczących jego osoby, takich jak stan zdrowia czy planowanie działania pielęgniarskie,
• przygotowywanie pacjenta do samoopieki i współpracy w procesie pielęgnacyjnym,
• zachęcanie i motywowanie osób niepełnosprawnych do rozpoczęcia leczenia i rehabilitacji,
• uczestniczenie w opiece terminalnej oraz zadbanie o warunku do godnego umierania,
• konsultowanie z zespołem terapeutycznym wniosków i spostrzeżeń na temat pacjentów,
• dopasowywanie działań terapeutycznych z innymi działaniami leczniczymi i rehabilitacyjnymi,
• wykorzystywanie standardów pracy pielęgniarki w świadczeniu opieki,
• zachowanie tajemnicy lekarskiej,
• zachowanie etyki pracy,
• udzielanie profesjonalnej pomocy doraźnej w stanach zagrożenia życia, zgodnie z kolejnością postępowania i jej specyfiką,
• uwzględnianie i szanowanie tradycji zwyczajowych pacjenta wynikających z jego pochodzenia, przynależności do określonego narodu, grupy etnicznej, kręgu kulturowego czy religii,
• pomaganie pacjentowi w kształtowaniu poczucia wolności wyboru, współdecydowania, wartości przydatności i ciągłego rozwoju oraz bycia istotnym członkiem rodziny i społeczeństwa,
• przestrzeganie przepisów ppoż,, bhp i ekologicznych podczas organizowania bezpiecznego środowiska pracy własnej, współpracowników oraz personelu pomocniczego,
• prowadzenie dokumentacji opieki pielęgnacyjnej i wykorzystywanie jej do oceny świadczonej opieki,
• wykonywanie czynności administracyjnych wynikających z toku pracy (np. posługiwanie się komputerem).

Ponadto absolwent może brać udział w promocji i edukacji zdrowotnej poprzez:

• współpracę z instytucjami i placówkami działającymi na rzecz zdrowia poszczególnych osób lub grup społecznych,
• współpracę z pacjentami, ich rodzinami, środowiskiem oraz grupami wsparcia działającymi na rzecz promocji zdrowia,
• propagowanie zachowań prozdrowotnych i motywowanie do zdrowego stylu życia,
• uczestniczenie w tworzeniu usług oraz odpowiednich warunków do realizowania zachowań prozdrowotnych,
• doradztwo w sprawach zdrowego stylu życia,
•  uczestniczenie w kampaniach zdrowotnych,
• budowanie u pacjentów odpowiedzialności za własny stan zdrowia,
• dobieranie i stosowanie odpowiednich form motywowania pacjenta do dbania o zdrowie w odniesieniu do siebie samego, jak i najbliższego otoczenia,
• oddziaływanie psychopedagogiczne w zakresie wykonywania zadań zawodowych w sposób zgodny z etyką zawodową pracowników ochrony zdrowia,
• prawidłową ocenę postawy pacjenta wobec własnego stanu zdrowia, a także ludzi i instytucji sprawujących nad nim opiekę,
• naukę pacjenta nawiązywania i utrzymywania relacji międzyludzkich, pomimo jego ograniczeń zdrowotnych,
• rozpoznawanie zagrożeń i umiejętność ich zapobiegania,
• współpracę z osobami i instytucjami prowadzącymi programy profilaktyczne chorób uznawanych za problem społeczny,
• współpracę z pacjentem i jego rodziną w zakresie ograniczenia i zapobiegania wystąpienia choroby lub powikłań,
• uświadamianie pacjenta o konieczności stawiania się na regularne badania profilaktyczne i bilansowanie zdrowia,
• zapoznanie pacjenta z zagrożeniami, przygotowanie go do samoobserwacji i prawidłowego reagowania w sytuacji zagrażającej życiu lub wystąpienia powikłań w procesie leczenia,
• stosowanie działań zapobiegających powstawaniu powikłań w wyniku preferowanego przez pacjenta stylu życia,
• podnoszenie świadomości i kultury ekologicznej w lokalnej społeczności.

Absolwent jest także przygotowany do działań w roli uczestnika zespołu opieki zdrowotnej poprzez:

• współpracę w uzyskaniu przez pacjenta niezależności i umiejętności radzenia sobie w zmienionej sytuacji życiowej powstałej w wyniku urazu, pogorszenia stanu zdrowia czy z przyczyn rozwojowych,
• udzielenie pomocy przedlekarskiej osobie poszkodowanej m. in. w sytuacji utraty przytomności, nagłego zatrzymania krążenia, krwawienia i krwotoku, tonięcia, ulicznego porodu itp.,
• współpracę z zespołem terapeutycznym w procesie diagnozowania i terapii,
• wykonywanie działań i zabiegów objętych planem terapeutycznym ułożonym przez zespół terapeutyczny,
• unikanie urazów jatrogennych i zdolność do prawidłowej oceny własnych działań,
• nawiązywanie z pacjentem relacji pozwalającej tonizować jego emocje i reagować na sygnały werbalne i niewerbalne świadczące o problemach biopsychospołecznych,
• posługiwanie się obserwacją i rozmową psychologiczną podczas zbierania wywiadu o pacjencie,
• kierowanie się zasadami etyki ogólnoludzkiej i etyki zawodowej w pielęgniarstwie,
• działania na rzecz humanizacji stosunków społecznych w procesie terapeutycznym,
• indywidualne, holistyczne podejście do pacjenta w oparciu o jego środowisko, w zdrowiu, w zagrożeniu zdrowia, w chorobie, niepełnosprawności i umieraniu,
• wykonywanie zabiegów usprawniających funkcje biologiczne, psychiczne i społeczne ustalone z zespołem terapeutycznym,
• wskazywanie celów, środków i warunków realizacji rehabilitacji,
• włączenie rodziny pacjenta do procesu rehabilitacji, nauczenie jej działań rehabilitacyjnych,
• łagodzenie negatywnych odczuć pacjenta, w tym stresu, strachu czy bólu związanego z nieprzyjemnymi zabiegami,
• rozwijanie motywacji i wytrwałości do samodzielnego życia u pacjenta z trwałą lub czasową utratą zdrowia.

Studia pomostowe przygotowują pielęgniarza lub pielęgniarkę do dalszego rozwoju praktyki pielęgniarskiej, krytycznego myślenia i udziału w prowadzeniu badań naukowych z zakresu pielęgniarstwa poprzez:

• analizowanie i wykorzystywanie w pracy własnych doświadczeń zawodowych,
• praktyczne wykorzystywanie własnych i innych badań naukowych,
• korzystanie z fachowej literatury medycznej i innych godnych zaufania źródeł informacji,
• ocenę wyników pracy i umiejętność wprowadzenia niezbędnych zmian do planu działania czy stosowanych technik,
• orientowanie się w perspektywach rozwoju zawodowego,
• uczestniczenie w procesie kształcenia adeptów do zawodu,
• uczestniczenie w różnych formach doskonalenia zawodowego,
• dostrzeganie związku między poziomem wiedzy i umiejętnościami a jakością pracy,
• posługiwanie się profesjonalnym nazewnictwem medycznym,
• znajomość istotny pielęgniarstwa i pielęgnowania, w tym wybranych jego teorii,
• znajomość ról i funkcji pełnionych przez pielęgniarki,
• stosowanie procesu pielęgnowania jako podstawowej metody organizacji pracy, realizowanego w oparciu o wybraną teorię pielęgnowania i model organizacji opieki,
• rozumienie i wykorzystywanie wiedzy z zakresu nauk medycznych, umiejętność łączenia nowych wiadomości z tym, co już wie i korzystanie z nich do rozwiązywania problemów natury zdrowotnej i zawodowej,
• wykorzystywanie wiedzy z zakresu nauk humanistycznych, by lepiej poznać naturę człowieka i jego środowiska,
• wykazywanie wpływu zmieniających się potrzeb i warunków zdrowotnych społeczeństwa na rozwój zawodów medycznych,
• posługiwanie się zasobem wiedzy do samodzielnego określania stopnia zagrożenia zdrowia pacjenta,
• gromadzenie i analizowanie danych o pacjencie, niezbędnych do oceny stanu zdrowia oraz planowania, realizowania i oceny opieki zdrowotnej,
• dokumentowanie swoich działań, by wykorzystać je do oceny tych działań, podnoszenia ich jakości i prowadzenia badań naukowych.