Strefa komfortu to miejsce, w którym czujemy się bezpiecznie i swobodnie. Jest to obszar, w którym unikamy wszelkiego rodzaju ryzyka i unikamy nieznanego. Ale nie można osiągnąć rozwoju, pozostając w tej strefie. Opuść stagnację i przekraczaj granice. To wymaga odwagi i determinacji, ale jest kluczowe dla rozwoju, zarówno osobistego, jak i akademickiego.

Opuszczenie strefy komfortu może być wyzwaniem dla każdego studenta, niezależnie od tego, czy ma niepełnosprawność czy nie. Jednak dla studentów z niepełnosprawnością, proces ten może być szczególnie trudny, ze względu na liczne ograniczenia i bariery, z którymi się zmagają. Studenci ze szczególnymi potrzebami często stawiają czoła nie tylko wyzwaniom akademickim, ale również społecznym i emocjonalnym. Jednak niezależnie od rodzaju niepełnosprawności, ważne jest, aby opuścić strefę komfortu, aby osiągnąć prawdziwy rozwój.

Twoje mocne strony i słabości

Pierwszym krokiem dla studenta z niepełnosprawnością w opuszczaniu strefy komfortu jest uświadomienie sobie swoich mocnych stron oraz słabości. Niepełnosprawność nie definiuje całości osoby i nie oznacza, że są one mniej zdolne lub kompetentne. Wszyscy, bez względu na swoje umiejętności, mają swoje mocne i słabe strony. Uznanie i wykorzystanie swoich mocnych stron będzie kluczowe w opuszczaniu strefy komfortu.

Opuszczenie strefy komfortu oznacza również bycie otwartym na naukę i rozwijanie nowych umiejętności. Może to być poprzez podjęcie nowych kursów, szkoleń czy zdobycie doświadczenia poprzez praktyki zawodowe. Studenci z niepełnosprawnością mogą napotykać na dodatkowe wyzwania w podejmowaniu takich działań, ale dobrze dobrana strategia i wsparcie mogą ich wesprzeć w osiąganiu wyznaczonych celów.

Wyznacz marzenia i cele

Kolejnym ważnym krokiem jest identyfikacja własnych celów i marzeń. Wielu studentów z niepełnosprawnością może obawiać się, że ich możliwości są ograniczone ze względu na swoją sytuację. Jednak im bardziej jasno zdefiniują swoje cele i marzenia, tym łatwiej będzie im podjąć działania, które wymagają forsowania granic i pokonywania wyzwań. Ważne jest stałe przypominanie sobie, dlaczego chcą opuścić strefę komfortu i jakie korzyści mogą z tego wyniknąć.

Umiejętności interpersonalne

Wyjście ze strefy komfortu oznacza również rozwijanie umiejętności interpersonalnych i budowanie relacji z innymi. Często studenci z niepełnosprawnością muszą stawić czoła stereotypom i uprzedzeniom społecznym, co może stwarzać dodatkowe wyzwania w nawiązywaniu kontaktów. Jednak otwarcie się na nowe możliwości i interakcje z innymi pomaga w budowaniu więzi i rozszerzaniu horyzontów. Warto próbować różnych metod komunikacji, uczestniczyć w warsztatach i wydarzeniach dotyczących życia społecznego, które mogą pomóc w zrozumieniu innych perspektyw i kultur.

Szukaj odpowiednich narzędzi i wsparcia

Kolejnym krokiem jest znalezienie odpowiednich narzędzi i wsparcia. Wiele uczelni i organizacji oferuje specjalne programy i usługi dla studentów z niepełnosprawnością, które mogą im pomóc w opuszczaniu strefy komfortu. Mogą to być między innymi sesje terapeutyczne, grupy wsparcia, mentorzy lub programy szkoleniowe. Korzystanie z tych zasobów może dać studentom dodatkową pewność siebie i motywację do pokonania swoich ograniczeń.

Doświadczenie

Kolejnym ważnym aspektem opuszczania strefy komfortu jest zdobycie doświadczenia poprzez angażowanie się w różnorodne aktywności i projekty. Chociaż niektóre z tych działań mogą być wyzwaniem, mogą również przynieść ogromną satysfakcję i rozwój osobisty. Może to obejmować przyłączanie się do klubów studenckich, wolontariat, podjęcie pracy na kampusie lub uczestnictwo w szkoleniach i warsztatach. Stawianie sobie coraz większych wyzwań pomoże studentom rozwijać umiejętności i wiarygodność.

Akceptacja niepowodzeń i dalsze działanie

Ostatnim, ale nie mniej ważnym krokiem jest akceptacja niepowodzeń i próba ponownego podjęcia działania. Nikt nie jest doskonały i każdy popełnia błędy. Ważne jest, aby nie zrażać się porażkami, ale zamiast tego postrzegać je jako naukę i szansę na rozwój. Niepożądane wyniki nie oznaczają końca, ale są okazją do lepszego zrozumienia swoich słabości i pracy nad nimi.

Opuszczenie strefy komfortu to ważne wyzwanie dla każdego studenta, zarówno z niepełnosprawnością, jak i bez niej. Jednak dla studentów z niepełnosprawnością jest to szczególnie ważne, ponieważ muszą stawić czoła dodatkowym przeszkodom i stereotypom społecznym. Jednak opuszczenie strefy komfortu może przynieść wiele korzyści, takich jak rozwój osobisty, akademicki i społeczny. Wymaga to odwagi, determinacji i wsparcia ze strony społeczności akademickiej i rówieśników. Dzięki temu studenci z niepełnosprawnością mogą osiągnąć swoje cele, odkryć nowe talenty i znaleźć swoje miejsce w społeczeństwie.

Bibliografia

  1. Bogdanowicz, M. (2014). Rola nauczyciela w budowaniu poczucia własnej wartości ucznia z niepełnosprawnością intelektualną. „Specjalne potrzeby edukacyjne”, 39(1).
  2. Cieśliński, R., & Korzeniecka-Bondar, A. (2019). Poziom poczucia własnej wartości u studentów z niepełnosprawnością fizyczną na przykładzie osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. „Edukacja Ustawiczna Dorosłych”, 1(39).
  3. Gładkowska, K. (2017). Wsparcie psychologiczne studentów z niepełnosprawnością w kontekście ich poczucia własnej wartości. „Montessori Journal”, 9(2).
  4. Gulczyńska, A. (2013). Poczucie własnej wartości jako czynnik wpływający na trudności adaptacyjne studentów z niepełnosprawnością intelektualną. „Roczniki Pedagogiczne”, 5(1).
  5. Iwaniszczuk, A. (2016). Poczucie własnej wartości studentów z różnymi rodzajami niepełnosprawności. „Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze”, 37(2).
  6. Korzeniewska, U., & Sęk, M. (2015). Rola wsparcia społecznego w budowaniu poczucia własnej wartości studentów z niepełnosprawnością. „Edukacja Dorosłych. Studia, Analizy, Interpretacje”, 1(32).
  7. Rzeźnicka, M., & Szostak, M. (2012). Poczucie własnej wartości studentów z niepełnosprawnością widzących i niewidomych. „Niepełnosprawność i Rehabilitacja”, 1(4).
Autor tekstu:

BEATA DREWIENKOWSKA

Trener mentalny, trener rozwoju osobistego, trener psychologii pozytywnej w biznesie, wykładowczyni (m.in. na Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie, UMCS w Lublinie, Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, Wyższej Szkole Administracji i Biznesu w Gdyni i innych), certyfikowana trenerka biznesu, edukatorka, prelegentka na konferencjach, doradca zawodowy. Ekspertka w dziedzinie projektowania uniwersalnego oraz dostępności. Audytor dostępności architektonicznej, informacyjno-komunikacyjnej oraz cyfrowej. Od 20 lat doradza i prowadzi szkolenia dla klientów z różnych branż. Specjalizuje się w szkoleniach i doradztwie w obszarach dostępności, projektowania uniwersalnego dla osób z niepełnosprawnością, komunikacji z osobą z niepełnosprawnością, motywacji oraz zarządzania pracownikiem z niepełnosprawnością. Propaguje ideę zatrudniania osób z niepełnosprawnością. Od kilku lat skutecznie dzieli się swoim doświadczeniem z zakresu aktywizacji osób z niepełnosprawnością, dostępności, przyczyniając się do zatrudniania osób z niepełnosprawnością.

„Publikacja została sfinansowana w ramach projektu nr POWR.03.05.00-00- A094/19 pt. „Dostępna bez barier Powiślańska Szkoła Wyższa” ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego, w ramach: Osi Priorytetowej: III Szkolnictwo wyższe dla gospodarki i rozwoju, Działania 3.5 Kompleksowe programy szkół wyższych, Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020.”

Data sporządzenia artykułu: 15.11.2023 r.